No har er det snart 11 månadar sidan eg gjekk ut i svangerskapspermisjon, og Lotta er snart ti månadar gammal.
På ein måte føler eg at ho nett vart fødd, på ein anna måte føler eg at vi aldri har levd utan ho. Vi har blitt godt kjent med vårt vesle gull på dette året. Storesyskena er så inderleg stolte og styrer og leikar mykje med ho. Storebror er kosete og beskyttande medan storesyster likar å rocka og dansa og tulla og tøysa med ho. Begge to får god respons av den vesle sjefen! Det er komisk å sjå når Aurora slengjer Lotta på hofta og poserer stolt for oss....eller venninnene sine. Å få ei lita syster har vore ein draum som har gått i oppfyllelse. Visse fordelar er med ein viss aldersforskjell.
Fotograf: AuroraDet har vore deilig å ha eit heilt år der ungane har vore fokus frå morgon til kveld. For første gang i mitt liv har eg sett ungane tusla over haugen på veg til skulen. Om ettermiddagen blir dei møtt av ei
spinnvill og glad lita syster, samt ei opplagt mamma som har middagen klar...
Akkurat slik hadde meg og Gunnhild det når vi kom heim til mamma og veslebroren vår i 1989. *O lykke* På veg heim frå skulen gjetta vi alltid kva som stod på menyen. Mon tru om mine ungar gjer det same? Marcus har ivertfall spurt om middagen kan stå PÅ bordet når dei kjem heim. Då fann eg ut at det kanskje var på tide å komma seg tilbake på jobb....?*smiler*
Det er 9 år sidan eg vart mamma for fyrste gong. Det er like fantastisk kvar einaste gong, men det er ingen tvil om at det er meir avslappande å bli mamma som 30 åring...(snart)enn 20 åring. Hønemor er eg jo enno, men det er ikkje noko krise om ikkje alt går etter boka...*tihi*
Den første tida som nybakt mamma er på mange måtar MAGISK, men også utruleg utmattande. Får babyen nok mat? Får syskena nok oppmerksomhet? Strekk eg til i huset? Korleis skal eg komma meg ut dørane med tre ungar, eg har jo bare to nevar!? Ja, kaos, kaos, lykke & lykke! Det er godt eg har ein FANTASTISK mann.
Fotograf: AuroraDet eg hugsar best frå året som har gått er å oppleva stasen med å få eit nytt familiemedlem. Eg er også evig takksam for mykje god hjelp rundt meg. Då Lotta var nyfødd og pappen var på jobb kom mormor "tilfeldigvis" innom ved leggjetid..og rett som det er kjem mormor innom og hentar minstemann for dagens trimtur. Då går mormor og Lotta rundt bygda og kosar seg. Det er kvalitetstid for begge to! Då får eg plutselig tid til å sparka fotball med eldstemann, snikra med mellomste eller berre jobba i hagen om eg vil! (eller leggja beino på bordet...*he he*)
Dei to eldste har også vore på mange dagsturar til Mauranger det siste året. Der har dei kosa seg saman med
slekt og vener, køyrd 4-hjuling og levd livet. Det er som å koma til ein anna verd. Eg ser enno for meg to blide ungar, fulle av gode historiar som kjem heim i minibussen til onkel... Minibussen ja...føles så lenge sidan..
I sommar minnest eg godt når ungane var på stranda med mosto og gjengen. Det var stas! Mosto har alltid med deilig niste, frukt, farris, kjeks, badedyr, bøtter/spadar.... Ingenting manglar når mosto diskar opp. Reservemammo.
Tante Sigrid avlastar oss jo kvar einaste helg ho kjem nordover. På den fronten er vi jo heilt bortskjemte. Overnatting, rissuppa og snop! Treng eg å sei meir?
I motsetning til tidligare permisjonar har eg no gått i babytreff annakvar veke sidan Lotta var 3 mnd. Det har gitt meg mykje energi. Der kosar vi oss med deilig mat,og treffa er prega av MYKJE latter og glede. Fire stolte mødrer og fire skjønne englar. Kan ANBEFALAST!
No nærmar det seg uansett jobb, og eg føler verkeleg at eg har
SKAMKOST meg i eit heilt år! Heldige meg. Eg trur vi foreldre har godt av å kombinera foreldrerolla med arbeidslivet, så eg er heilt innstilt på å komma i siget igjen. No er det snart tantene sin tur? *jippi*
Fotograf: AuroraDet har vorte langt mellom innlegga, men vi bloggar når vi føler for det og har overskudd til det. Den siste tida har det vore mange andre prioriteringar!
PS: Alle bilda i dette innlegget er tatt av Aurora. Eg kjefta litt då ho påførte oss eit blitzregn idag, men bildene var søte!! Det såg eg først no i kveld, etter at fotografen var sovna...
Tusen takk for at akkurat DU kikkar innom.
Ha ei skjønn veke:)
Stor klem frå Frøydis